กลิ่นอายแห่งความสดชื่น ของน้ำค้างบนยอดหญ้า
แสงทองเริ่มจับขอบฟ้ายามเช้าตรู่ของวันใหม่ ทุกสรรพสิ่งรอบกายเริ่มมีความเคลื่อนไหว เหล่านกกาต่างออกหากิน หมู่แมลงภู่ผึ้งต่างบินวนตอมเกสรดอกไม้ หยดน้ำเล็กๆบนปลายยอดหญ้า ต่างพร่างพราวไปทั่วทั้งผืนป่า ไม่เว้นแม้แต่ปุยของดอกหญ้า หรือใยแมงมุม ต่างก็ถูกปกคลุมไปด้วยหยาดเล็กใสนี้ ราวกับมีใครมาโปรยเกล็ดอัญมณีทิ้งเอาไว้ในยามค่ำคืน หากลองสูดลมหายใจเข้าไปในปอดลึกๆ คุณจะได้สัมผัสกับกลิ่นอายของเช้าวันใหม่ได้อย่างดีเลยทีเดียว เราสามารถเก็บเกี่ยวบรรยากาศเช่นนี้ได้ในช่วงหน้าหนาว ซึ่งเราอาจจะยังพบได้ในชนบทที่ยังคงมีทุ่งหญ้า ภูเขา หรือในสภาพแวดล้อมที่ยังคงความเป็นธรรมชาติเหลืออยู่
น้ำค้าง เกิดจากความชื้นในบรรยากาศที่จับตัวกันเป็นหยดน้ำแล้วตกลงสู่พื้นดินในช่วงเวลากลางคืน เพื่อเพิ่มความชุ่มชื้นให้กับสภาพแวดล้อม แต่ก่อนที่หยดน้ำใสๆ นี้จะถึงพื้นดิน เหล่าต้นไม้ใบหญ้า ต่างแผ่กิ่งก้านสาขา รวบกับว่าพวกมันต่างอ้าแขนเพื่อให้ได้สัมผัสน้ำค้างไว้ให้ได้มากที่สุด ก่อนที่จะรวมตัวกันเป็นหยดน้ำขนาดใหญ่และไหลลงสู้พื้นดินต่อไป แต่ใครเลยจะรู้ว่า น้ำค้างอีกจำนวนไม่น้อยที่ไม่ทันจะได้อวดโฉมให้แก่เหล่าผู้คนหรือสรรพสัตว์ มันก็ต้องถูกแสงแดดในยามเช้าแผดเผาจนระเหยกลายเป็นไอน้ำกลับขึ้นไปสู่ชั้นบรรยากาศของโลกอีกครั้ง
หากคุณได้มีโอกาสสัมผัสกับกลิ่นอายบรรยากาศยามเช้าที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำค้าง ที่พร่างพราวบนผืนหญ้า ลองเดินด้วยเท้าเปล่าไปบนหญ้าที่เต็มไปด้วยหยดน้ำใสๆ เล็กๆ นั่น คุณจะได้สัมผัสกับความเย็นจากหยดน้ำ กลิ่นหอมของดินและสีเขียวสดของต้นไม้ใบหญ้าในตอนเช้าจะช่วยให้คุณสดชื่นและผ่อนคลาย แต่ช่วงเวลาแห่งความสุขคงมีให้คุณได้ชื่นชมไม่นาน เพราะเมื่อใดก็ตามที่แสงแดดได้ย่างกรายผ่านผืนหญ้า น้ำค้างเหล่านี้ก็จะเหือดแห้งหายไป โดยที่ตัวคุณเองก็ไม่สามารถเก็บมันไว้ชื่นชมได้เลย
หากเปรียบชีวิตของมนุษย์ไว้เหมือนดั่งกลิ่นอายบรรยากาศที่เต็มไปด้วยน้ำค้างที่เกาะอยู่บนยอดหญ้า มีเวลาอวดความงามอยู่ได้ไม่นาน เพราะครั้นแสงแดดยามอรุณรุ่มมาเยือนไม่ช้าก็ต้องมลายหายไปกับแสงแดด บทเรียนต่าง ๆ ที่ได้เข้ามาทดสอบชีวิตเรา ทั้งเรื่องงาน เรื่องคน ไม่ว่าจะเป็นปัญหาน้อยใหญ่ ความทุกข์ เศร้าโศกเสียใจ ถ้าลองมองย้อนกลับไปแล้ว หลายเรื่อง หลากปัญหาที่ดูจะยิ่งใหญ่และจริงจัง ปัจจุบันก็เหลือแต่เพียงเค้าลาง ทุกอย่างดูเหมือน จะเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และสลายไป วนเวียนไปเช่นนี้…ซึ่งคงจะไม่ต่างไปจากน้ำค้างยามเช้านัก…
