ทิ้งความเหนื่อยล้า…ตั้งแต่ที่ได้สัมผัสกลิ่นอายยามเช้า
เชื่อว่าหลายๆ คนอาจจะเคยปั่นจักรยานยามเช้าฝ่าสายหมอก หรืออยู่ท่ามกลางอากาศบริสุทธิ์ มันเป็นเหมือนการยกระดับจิตวิญญาณให้จิตใจได้รับรู้ว่าในโลกนี้ยังมีสิ่งที่สวยงามที่หลายๆ คนอาจพลาด ไม่ได้มองเห็นความอัศจรรย์ในช่วงเวลาเช้าๆ อย่างนี้ ยิ่งหากปั่นจักรยานไปด้วยแล้วยิ่งเหมือนเป็นการเปิดให้สายลมเข้ามาปะทะ ใบหน้าพร้อมกับสัมผัส แสงแดดและกลิ่นอายบรรยากาศที่แสนอบอุ่น
การปั่นจักรยานไปตามสถานที่ต่างๆ ที่สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ ต้นหญ้า ดอกไม้ หรือผ่านแม่น้ำ ลำธาร มันทำให้รู้สึกเหมือนมีอิสรภาพ ราวกับว่ากำลังล่องลอยหรือโบยบินไปสู่ท้องทุ่งที่แสนกว้างใหญ่ ความอิสรเสรีที่มาพร้อมสองขาที่ปั่นจักรยานไปข้างหน้าเรื่อยๆ หากรูสึกเหนื่อยก็แวะจอดริมแม้น้ำเพื่อดูสัตว์ต่างๆ หรือดูปลาที่กำลังแหวกว่ายอยู่ในสายธารา การปั่นจักรยานผ่านทุ่งนาผืนน้อยใหญ่ ต้นข้าวที่เขียวขจี บางแปลงกำลังออกรวงชูช่อปลิวไสวพลิ้วไปตามสายลม ทำให้ได้อารมณ์ของการสัมผัสกลิ่นอายธรรมชาติ หรือแม้แต่การปั่นพาหนะสองล้อผ่านกองฟางที่ผ่านการถูกเผา ทำให้เมื่อสัมผัสกลิ่นไฟที่ไหม้ฟาง มันเหมือนกำลังดมกลิ่นอายควันไฟ ทำให้นึกถึงกลิ่นอายชนบท กลิ่นท้องทุ่งนา
ยิ่งวันไหนมีกลิ่นอายของสายฝนที่ตกโปรยปรายลงมา หรือในช่วงหน้าหนาวที่จะได้กลิ่นอายความเย็น ต่างจากเมืองหลวงที่หลายๆ มักไม่ค่อยมีโอกาสเห็นบรรยากาศสไตล์ธรรมชาติอันเขียวขจี การได้อยู่ท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยท้องทุ่งที่เขียวขจีขนาดนี้ แถมยังแวดล้อมไปด้วยทุ่งหญ้าให้ความละมุนตา ทำให้สะท้อนถึงความอบอุ่น เรียบง่าย การได้อยู่กับธรรมชาติที่คุ้นเคย มันทำให้ชีวิต ณ ช่วงเวลานั้นๆ มีความสุขจากสิ่งที่เห็นรอบๆ ตัว และยังแอบใช้บรรยากาศเหล่านั้นมาคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ เพื่อสร้างสติ ไปพร้อมๆ กับการชาร์จแบต ซึ่งการได้ปั่นจักรยานบนเส้นทางสายธรรมชาติ นอกจากจะได้สัมผัสกลิ่นอายที่สดชื่นของอากาศยามเช้าที่แวดล้อมไปด้วยภูเขาเขียวขจี จนอยากจะเอื้อมมือไปสัมผัส
หลายคนที่ต้องจากความเป็นธรรมชาติไปสู่เมืองหลวงที่เต็มไปด้วยตึกสูงระฟ้า หรือที่อยู่อาศัยที่ยากจะเห็นต้นไม้เขียวขจีอย่างคอนโด ซึ่งอาจจะทำได้เพียงแค่ปลูกต้นไม้ประดับต้นเล็กๆ แต่นั่นมันอาจไม่ได้รสสัมผัสของกลิ่นอายธรรมชาติอย่างแท้จริง ซึ่งสิ่งที่ทำได้ก็คือ..หาเวลาว่างกลับไปใกล้ชิดกับธรรมชาติอีกครั้ง ไม่ว่าจะปั่นจักรยานหรือเดินเล่นชิลๆ ก็ตามหากใครได้เคยสัมผัสกับบรรยากาศเหล่านี้ เชื่อว่าจะกี่ปีผ่านไป ก็คงไม่เคยลืมกลิ่นอายยามเช้าของทุกวันที่เคยปั่นจักรยานไปตามเส้นทาง เพราะการได้สูดไอดินกลิ่นธรรมชาติ ภาพสีเขียวของต้นไม้ ใบหญ้า และยังอาจฟินไปกับไอหมอก ยิ่งทำให้รู้สึกนึกถึงทุกครั้งในช่วงเวลาเช้าๆ และอยากจะกลับไปสูดอากาศอันบริสุทธิ์ให้เต็มปอดอีกครั้ง
