น้ำปรุงในอดีตที่กลายมาเป็นน้ำหอมในสมัยนี้
ถ้าเอ่ยถึงน้ำอบหลายคนคงรู้จักดี แต่ถ้าพูดถึงน้ำปรุงแล้วเชื่อว่าเด็กสมัยนี้อาจจะไม่เคยรู้จัก แท้ที่จริงแล้ว น้ำปรุงก็คือ น้ำหอมอันเป็นภูมิปัญญาของคนไทยตั้งแต่สมัยโบราณนั่นเอง น่าเสียดายที่ในปัจจุบัน น้ำปรุงแทบจะเลือนหายไปจากสังคมไทยแล้ว
ที่มาของ…น้ำปรุง
ถือได้ว่าเป็นภูมิปัญญาของคนไทยตั้งแต่สมัยโบราณซึ่งสมัยก่อนเรียกน้ำหอมว่า น้ำปรุง ซึ่งน้ำหอม หรือน้ำปรุงนี้มีประวัติยาวนานมาตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 กันเลยทีเดียว ซึ่งช่วงนั้นสตรีไทยในวังได้ผลิตน้ำหอม ที่เรียกว่า “น้ำปรุง” ขึ้นไว้ใช้เอง โดยนำเอาพืชพรรณที่มีกลิ่นหอมมาสกัดกลิ่นหอม แต่ไม้หอมหรือพืชพรรณไม้หอมในสมัยนั้นมีอย่างจำกัด และมีให้นำมาใช้เพียงไม่กี่ชนิด แถมในบ้านเราก็มีผู้ผลิตน้อยมาก ทำให้ยังไม่เป็นที่นิยมกันสักเท่าไหร่ อีกทั้งยังมีน้ำหอมจากต่างประเทศนำเข้ามาก็ยิ่งทำให้น้ำปรุงที่เป็นน้ำหอมตำรับของคนไทยเลือนหายไป
การทำน้ำหอมหรือ น้ำปรุงสมัยนั้น คือการนำไม้หอมของไทยที่หาง่ายและมีในท้องถิ่นมาสร้างผลิตภัณฑ์ได้อย่างหลากหลาย ซึ่งไม้หอมไทยหลักๆ ที่นำมาสกัดซะส่วนใหญ่ก็คือ กลีบกุหลาบไทย ใบเตยหอม ดอกจำปี ฯลฯ ซึ่งได้มีการนำดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมเหล่านี้ มาสกัดด้วยแอลกอฮอลล์ และยังผสมกับสมุนไทยเข้าไปอีก
รวมถึงเครื่องหอมต่างๆ ที่นำมาหมักทิ้งเอาไว้จนครบตามกำหนด เพียงเท่านี้ก็จะได้น้ำปรุงจากไม้หอมไทยซึ่งมีกลิ่นหอม ติดทนนานไม่แพ้น้ำหอมจากต่างประเทศเลยทีเดียว ที่สำคัญคือ น้ำหอมหรือน้ำปรุงที่ได้ไม่มีสารเคมีเจือปน ปลอดภัยไร้สารพิษ อีกทั้งผู้ใช้ยังได้รับคุณค่าอาหารผิวจากสมุนไพรอีกด้วย
ซึ่งจะเห็นได้จาก คนสมัยก่อนที่นุ่งผ้าแถบแบบเกาะอกพร้อมจุงกระเบนนั่นล่ะ ซึ่งสาวๆ มักจะประพรมน้ำหอม หรือ น้ำปรุง ในช่วงเวลางานเทศกาลสำคัญต่างๆ หรือเวลาที่ไปวัดทำบุญ ก็จะได้ประพรมให้หอมๆ และสร้างความมั่นใจนั่นเอง
ความต่างของน้ำปรุงและน้ำอบ
น้ำอบมีส่วนผสมของน้ำกับแป้ง ถือได้ว่าเป็นหางน้ำหอม
น้ำปรุงเป็นน้ำหอมสกัดจากไม้หอมล้วน ๆ ถือได้ว่าเป็นหัวน้ำหอม มีความเข้มข้นกว่ากันมาก
ไม่น่าเชื่อว่า น้ำหอมหรือ “น้ำปรุง”ที่สกัดจากไม้หอมของไทย เป็นที่ยอมรับถึงขนาดได้รับรางวัลมาแล้ว แม้ตอนนี้จะมองหาน้ำปรุงได้ยาก เพราะมีน้ำหอมกลิ่นต่างๆเข้ามาแทน แต่ก็เชื่อว่าอาจจะมีสาวๆอีกหลายคนที่ยังติดใจกลิ่นน้ำหอมในแบบฉบับไทยๆ อยู่ไม่มากก็น้อยล่ะนะ…
